Sergeant Simon Fraser( 1887- 1917) een landbouwer afkomstig uit Byaduk in Victoria, gelegen in het Z.O. van Australië, was ingedeeld bij het 57e bataljon A.I.F.. Deze eenheid nam op 19 juli 1916 deel aan de gevechten in Fromelles. Al sinds de 10de juli was sergeant Fraser in de loopgraven, het ging er hevig aan toe het artillerievuur kwam er van alle kanten. Sergeant Fraser werd enkele nachten voor de hoofdaanval in niemandsland uitgezonden. Hij moest de prikkeldraad op bepaalde plaatsen gaan doorknippen zodat de aanvallers er door of over zouden kunnen stormen. Fraser was hierin zowat een specialist geworden.
Het 57ste bataljon was in ondersteuning, en moest toen de aanval begon stand houden in hun oude linie. De bataljons die in de aanval gingen kregen het hard te verduren, de afstand die ze moesten overbruggen was te ver. Het bombardement duurde de ganse nacht. Fraser verloor die nacht enkele goede vrienden, van zijn twaalfkoppige sectie werden er drie gedood en twee zwaar gewond. Wanneer het gevecht eindelijk afgelopen was begon Fraser samen met een aantal anderen aan een moeilijke en gevaarlijke taak, ze haalden gewonden uit het niemandsland. Frasers compagnie bracht alleen al meer dan 250 man binnen. Drie dagenlang zochten ze in niemandsland naar overlevenden.
Op een mistige morgen hoorden Fraser en zijn maats iemand vanuit de richting van de Duitse linies roepen om een stretcher bearer (brancardier). Het was een kreet waaraan men niet kon weerstaan en Fraser vertrok weeral, met enkele kameraden, op zoektocht. Ze vonden een aantal gewonden en brachten hen binnen, maar het was niet van daar dat ze die kerel hadden horen roepen, dus Fraser trok er opnieuw op uit! Plots kwam hij een man tegen die waggelend probeerde om in een loopgraaf te geraken, hij had een grote wonde in zijn bovenbeen. De kerel woog zeker 90kg, Fraser kon hem niet op zijn rug tillen, maar kreeg hem in een oude loopgraaf en zei hem dat hij daar stil moest blijven liggen terwijl hij een brancardier ging halen. Amper dertig meter verder riep een andere man hem toe Don’t forget me cobber’ (Vergeet me niet, makker). Sergeant Fraser vond vier vrijwilligers met de nodige brancards en haalde de twee mannen veilig binnen. Fraser werd niet gedecoreerd voor zijn moedig gedrag, hij had gedaan wat verwacht werd. Hoewel, zijn moed werd later wel erkend in de vorm van een beeld dat nu in het Australian Memorial Park te Fromelles staat.
Op de resten van een Duitse bunker in de eerste linie draagt sergeant Simon Fraser een tijdens het offensief gewond geraakte kameraad op zijn schouder. Het monument Cobbers werd in 1998 ingewijd en symboliseert de heldenmoed en het gevoel voor kameraadschap onder de Australische militairen tijdens de eerste operatie van de Australian Imperial Force op Europese bodem. Een replica van dit werk van Peter Corlett, tevens de maker van de Digger van Bullecourt, is te zien op de Shrine of Remembrance in Melbourne. De landbouwer uit Victoria keerde nooit terug naar huis! Fraser werd benoemd tot luitenant maar sneuvelde op 40 jarige leeftijd, tijdens de tweede slag om Bullecourt, op 12 mei 1917. Zijn lijk werd nooit terug gevonden, zijn naam staat vermeld op het Australische Herdenkingsmonument te Villers-Bretonneux.
