Enkele dagen voor de Duitse inval werd op 29 juli 1914 het Grenadierregiment ontdubbeld in het 1ste en 2e Regiment Grenadiers. De grenadiers namen in’ 14 deel aan de gevechten rond Antwerpen en in oktober ’14 speelden ze een actieve en dappere rol in de slag van de IJzer. Bij Tervate onderscheidden ze zich tijdens een tegenaanval, deze werd ingezet om de vijand die over de IJzer was geraakt, terug te drijven. Gezien de verliezen, geleden tijdens de gevechten rond Antwerpen en tijdens de gevechten aan de IJzer, moest de legerleiding op 7 november 1914 de twee regimenten samensmelten tot één enkel regiment. Het Regiment der Grenadiers, bestond nu uit vier bataljons in plaats van de gebruikelijke drie. Pas op 25 december 1916 zou het regiment terug ontdubbeld worden. Op 15 maart 1915 lagen de grenadiers aan het front bij de Drie Grachten. Daar bleef het bij beschietingen en schermutselingen.
Op 22 april 1915, om 17.00u, toen de wind uit het Noorden kwam, werden tussen Schreyboom (halfweg tussen Langemark en Poelkapelle) en Steenstrate de ventieltjes van ongeveer 5000 Duitse Stalen gascilinders opengezet! Met een sissend geluid dreef een geelgroene gaswolk vooral in de richting van de twee daar aanwezige Franse divisies. De Canadezen op de rechterflank en de Belgische 6de Divisie op de linkerflank hadden door de windrichting minder last van het gas en konden hun stellingen behouden. De Duitse troepen waren in de majoriteit, tegenover de Belgen lag de 45ste Duitse Reserve Divisie. De chaos was compleet. De Belgische grenadiers, die zich de 22ste april om 17.00u ten N van Steenstratebrug bevonden, waren gelukkig gespaard gebleven van de giftige gaswolk. De verbinding tussen het Franse en het Belgische leger werd verbroken. Op bevel van de regimentscommandant der Grenadiers kwamen de bataljons van piket en van rust ook opdagen op het strijdperk en bezetten er een grendelstelling tussen het Kanaal en de noordergrens van het gehucht Lizerne. De grenadiers poogden er met mitrailleurvuur, een winkelhaak-opstelling en met de steun van niet-gevluchte Franse troepen, de Duitse aanvallen ter hoogte van Steenstrate tegen te houden. Niettemin slaagden de Duitsers erin het Kanaal Ieper-IJzer over te steken.
Op 23 april woedde de strijd verder en bezetten de Duitsers het gehucht Lizerne, ze vielen aan in de richting van de molen. Ze hoopten om zo de rechterflank van het regiment op te rollen. De vijand werd er onthaald op hevig vuur en werd tegengehouden. Een tegenaanval van de grenadiers, met de bajonet op het geweer, dreef hen terug. In de nacht van 24 en 25 april werd het Grenadier regiment afgelost door het 3 de Linieregiment. De grenadiers trokken op kantonnement in Oostvleteren en Elsendame.
Midden mei werden de Duitsers over het Kanaal teruggedreven. Bij de gevechten rond Steenstratebrug waren naast diverse Franse eenheden ook Belgische grenadiers, karabiniers en manschappen van het 3de en 4de linieregiment betrokken. Na een maand van hevige strijd was de frontlijn weer hersteld en bezetten de geallieerden opnieuw de volledige westelijke oever van het Ieperleekanaal. Ondanks het gebruik van dit nieuwe wapen, slaagden onder meer de Belgische grenadiers erin om de Belgische frontlijn te behouden en de dreigende Duitse doorbraak naar Ieper en verder naar de Kanaalhavens te verhinderen. Dat kostte heel wat doden, gewonden en vermisten het regiment verloor 10 officieren en 453 grenadiers.
Ook in juni bleven ze dicht bij de front lijn maar op 14 juli 1915 konden de Grenadiers eindelijk voor een maand op rust naar Bray-Dunes. Daar kwam Koning Albert I hen onderscheiden voor hun dapperheid in Steenstrate.
